Mijn domein, muziek; Kaz Hawkins, This is me, koffie en geheel in mijn nopjes. Net de griep wat te boven aan het komen, terwijl corona afgelopen week zijn inval had gedaan in huis. Ook dit keer weer de dans ontsprongen.

Ook dit keer speelt er een onderwerp door mijn hoofd. Hiërarchie, mooi woord toch? Om er een paar definities van op te schrijven: organisatiestructuur waarbij mensen de baas zijn over anderen, het woord hiërarchie is uit het Grieks afkomstig en betekent ‘heilige regering’. Oorspronkelijk is het een georganiseerde priesterstand. In de rooms-katholieke kerk zijn het de dragers van de macht, die Christus aan Petrus en de apostelen gegeven heeft.  Er is een sterke hiërarchie in dit bedrijf: de een is belangrijker dan de ander Synoniem: rangorde. Als ik dit lees ben ik wel een beetje genezen. Het woord blijft “mooi”, de inhoud stuit mij tegen mijn borst.

Waarom het tegen mijn borst stuit? Dit gaat mij er meer om dat sommige zich plaatsen boven een ander. Neem mijn eigen ervaring hierin; meerdere malen in mijn carrière ben ik flex medewerker geweest binnen een bedrijf. En helaas werd ik niet altijd gewaardeerd. Alsof ik mijn diploma bij een pak omo had gekregen. Nou, nee! Daar heb ik wel wat voor moeten doen. En dat niet alleen, wie denk jij wel niet, om iemand te denigreren?!

Prachtig is het dat je goed kan leren, meerdere diploma’s is je broekzak hebt, geweldig! Dit meen ik en daarentegen de één kan “makkelijker” leren dan een ander. Dat neemt niet weg, dat een ieder een geheel andere kijk op een situatie kan hebben, zijn/haar inbreng zeker kan doen gelden. Bij mijn staan empathie, sociale vaardigheden en een zekere inlevingsvermogen, hoog. Plus het klinkt misschien raar, als ik een ieder welke opleidingsniveau ook, een schop tegen de schenen geef, zal hij/zij ongeacht wie of wat hij/zij is, deze wel terdege voelen. Daarnaast kan je van een ieder wat leren en meenemen in je ontwikkeling.

Ik volg nu een opleiding, het valt mij best pittig. Deze keuze heb ik zelf genomen om mij meer verdieping te geven in wat voor werk ik doe. Ik had voor mijzelf het gevoel dat ik in cirkel ronddraaide en niet verder kwam. Ik ben daarnaast de oudste van de klas. Heb ik hulp nodig bij mijn lesstof of verslagen kan ik op mijn klas terugvallen. En zeker op één van de jongste van de klas, die mij helpt met mijn verslagen. Daarnaast stellen wij elkaar vragen of juist feedback op werk gerelateerde situaties. Ook is het voor mij helder geworden dat het op papier zetten in verslag vorm, lastig is. Waar ik het in de praktijk aardig weet neer te zetten. Daarentegen ben ik nog lang niet uitgeleerd, om zo maar te zeggen. Jezelf open durven stellen is het belangrijkste.

Hoe mooi is het om een ieder in zijn waarde te laten, ongeacht opleiding, huidskleur, geloofsovertuiging?! Hoe mooi is het om je juist open te stellen voor een ander?! En ook om te durven zeggen, ik weet het even niet.

Als iemand mij vraagt wat mijn functie is, kan ik trots zeggen; ik ben medewerker wonen welzijn. Hier wordt wel denigrerend over gedaan. Dat is jammer, want samen met mijn collega’s die dezelfde functie bekleven, zijn wij de ogen en oren op onze werkvloer. Als wij het niet goed wegzetten, kan diegene met een “hogere” functie er niet op anticiperen.

Ongeacht wat voor opleiding je hebt genoten, heb oog voor elkaar, een ieder is een mens van vlees en bloed. Een ieder draagt zijn of haar verhaal immers met zich mee.

Hiërarchie, mooi woord. De inhoud heeft voor mij totaal geen waarde.

Buddy Guy ft Playing for change: Skin Deep!

Jetje.