Even mijzelf terugtrekken in mijn domein. Met Beth Hart op de achtergrond, en mijn shag in de aanslag, kan ik mijn gedachten ordenen. Mijn verslagen van school zullen even moeten wachten.

Het begon vorig weekend met, even facetimen, waarin ik overweldigend nieuws te horen kreeg. Duizenden gedachten vlogen door mijn kleine koppie heen. Mijn tranen kregen de overhand, en dit nieuws moest ik even op een rijtje zetten. Een cadeau dat ik niet af wil slaan, enigszins bezwaard onder voelde, ik moest het verwerken. Vandaag staan de tickets zichtbaar op mijn computer. En weer deden de tranen hun vrije loop.

Een ieder kent wel het begrip, bucketlist. Laatste benoemde een collega van mij het als, een dromenlijst. Deze vind ik persoonlijk heel mooi. Heb door de loop der jaren heen een aantal van mijn “dromenlijst” af mogen vinken. En ik zeg ook altijd, binnen je kunnen een aanrader om te doen. Zoals mijn “vader” en ik altijd zeiden; het leven is een gegeven. Het zoveel mogelijk eruit mogen en kunnen halen, binnen je mogelijkheden.

Mijn cadeau, gekregen van een zeer! dierbaar persoon in mijn leven. Jaren elkaar uit het oog verloren, en nu jaren onze samenzijn, onze momentjes en momenten koesteren en zo waarderen. Dit cadeau is voor mij niet in woorden uit te drukken…. Volgend jaar, januari, gaan wij met ons drieën naar, Australië. Mijn neef, zijn vrouw en ik…. Australië, stond al op mijn dromenlijst, dit zal een reis worden om nooit te vergeten. Familie ontmoeten, die ik alleen van verhalen en via social media heb ontmoet. Volgend jaar zal ik deze in levende lijve mogen ontmoeten! De reacties die ik terug kreeg, toen ik het hun vertelde, tja daarmee hield ik het ook niet droog. Hoeveel tranen kan men hebben van geluk?!

Ik voel mij een zeer bevoorrecht en rijk “mens”. En laat ik wel zeggen, dat rijkdom niet zit in wat je bezit. Bij mij zit de rijkdom in mijn dierbare en geliefden om mij heen!

Liefs Jetje

(JJ cale; Sensitive kind)