
Heerlijk in het hoekje van de bank wegkruipen. Koffie, Harm de zwarte kater, op de rugleuning. En natuurlijk muziek: Daniëlle Nicole, take it all.
De afgelopen week was ff een rollercoaster. Het verlies van mijn vierpotige kameraad. En wat mis ik hem. School, werk, cursus, huishouden het ging maar door… Afgelopen maandag even pas op de plaats. Even niets, alleen met mijn overgebleven drie vriendjes. Lekker knus, muziek, knuffelen, rust.
En ook natuurlijk positief nieuws. Een contract voor onbepaalde tijd en dat terwijl er in eerste instantie afgesproken was ,een verlenging van twee jaar. Heb het vier keer moeten lezen voordat het binnenkwam. Vandaag mijn leidinggevende gebeld, benoemd dat ik dit zo snel niet verwacht had. Waarop ik terug kreeg, de samenwerking is van beide kanten goed, jij hebt ervoor gezorgd dat je een vaste baan ervoor op wilde geven. . Welles waar met onbetaald verlof…En daar komt bij, ik wil je graag in mijn team, plus het positieve advies van de locatie hoofden, dan ga ik het gelijk omzetten. Mijn inzet wordt gewaardeerd, en dat is altijd fijn om te horen. En ik had inmiddels bij mijn vorige baan ontslag ingediend. Deze hebben mij de ruimte gegeven om elders te kunnen snuffelen.
Een rare tijd is het, althans, dat vind ik. Het tekort in de zorg opent ook weer andere deuren. Aan de andere kant, wordt er veel om personeel gevraagd. En dat terwijl ” onze” zorg, al jaren vraagt om werkdruk verlichting. En ik spreek vanuit mijzelf, ik voelde mij hier in mijn vorige baan niet meer prettig bij. Sinds ik dit vakgebied ben ingegaan, ben ik van mijn lichamelijke klachten af. Ik ben blij dat ik deze switch heb gemaakt, geen moment spijt.
Mijn opleiding sluit perfect aan op mijn werk. Ik ben een persoon die mijn theorie graag mag terug zien in praktijk. Dan sla ik het makkelijker in mijn kleine koppie op. Ook kan ik met vragen bij meerdere collega’s terecht. Dat is ook het handige van de flexpool. Geregeld krijg ik de vraag, wat ga je doen nadat je school hebt afgerond? Laat ik de opleiding eerst eens afronden, nadien zie ik wel verder. Het verbeed de kansen. Nog zo’n vraag, waar zie jij jezelf over een paar jaar staan? Tja, mijn glazen bol werkt even niet.
Eerst maar eens richten op mijn aankomend verslag. En natuurlijk, mocht het allemaal meezitten, Noorwegen.
Mijn zusjelief en ik wilden graag naar Noorwegen. Vorig jaar, alles in kannen en kruiken…. corona. Alles op slot, lockdown. Dit jaar alles omgezet. Alles is rond. Op hoop van zegen, over een paar weken een ontmoeting met, orca’s en walvissen. Het lijkt mij zo waanzinnig machtig mooi om deze wilde” beesten” te zien……
Voor nu: Ludovico Einaudi, Una mattina ( extended remix)
Jetje xx