Lieve Kobus, jouw koosnaam. Helaas hebben wij jou moeten laten inslapen. Jouw lichaam was helemaal op. Een eerlijke maar oh, zo’n verdrietige gebeurtenis. Na 16 jaar in ons midden en dan moeten loslaten…

Als kitten kwam je met je moeder, broertje en zusjes in een pleeggezin, aangesloten bij het dierenasiel. Jongste zoonlief 7 jaar en oudste zoon 12 jaar, hebben jou uitgezocht van het nestje. Naast Willem onze toenmalige rode kater, kwam jij als gezinslid erbij. Een guitig koppie met loensende ogen. Als wij even mochten komen kijken bij Jakop, zat jij meestal achter de verwarming. Dat was favoriet. Spelen mocht je ook graag doen en hard rennen door de kamer. Toen wij jou op mochten halen, stond de reismand tussen oudste en jongste zoonlief in, op de achterbank. Autorijden is nooit jouw favoriet geweest. Eenmaal thuis, ging je langzaam op verkenning uit. Al snel had je de verwarmingen ontdekt. En als zoon lieven op de grond aan het spelen waren of tv aan kijken, zat jij erbij.

Toen je eenmaal naar buiten mocht, was jouw eerste speeltje , een muis van Willem. Later ging je met Willem op stap om te jagen. En dat kon je! Geregeld werd er wat bij de achterdeur neergelegd. De verwarmingen, daar kon je niet meer achter komen, je groeide als kool. Je werd een slanke kater, op hoge poten. Je leek veel op je moeder, en als je mauwde, dan was dat zeker hoorbaar. Je had inmiddels de kast ontdekt, en als je daar achterweg kwam, dan keek je trots onze kant op. Kijk eens wat ik kan..

Wij hebben veel af geknuffeld, een knuffel kont was je. En helemaal in katzwijm was je als je in de baby houding in de armen lag. Dan kon je niet ophouden met spinnen en gingen je oogjes dicht, van het genieten. Je mocht graag bij mij slapen, het liefst bij mijn hoofd op de kussen. Als je bij mij lag, moest je mij altijd aanraken, al was het maar met je poot.

Na een schooldag van zoon lieven, stond je ze meestal op te wachten. Er moest eerst aandacht en een knuffel gehaald worden. Na een vakantie liet jij wel blijken dat je ons had gemist. En na een late dienst van mij, stond jij te mauwen bij de garage.

Je mocht graag verwend worden. Bij ons is het altijd dierendag! Stukjes kaas, kwark, brinta, vla, kattensnoepjes, gekookte kipfilet, vlees., …je liet het allemaal smaken.

Toen Willem overleed, bleef je hem zoeken, ook al had je aan hem geroken, na het overlijden. Kort daarop kwam Harm. Jij hebt Harm menige keer laten zien dat jij de baas”, was. Je maakte jezelf “groot”, even bewijzen. Samen stoeien, spelen, slapen en op jacht. 2 Jaar geleden kregen wij er nog twee gezinsleden bij, Jaap en Henk. Met Jaap mocht je graag stoeien, of samen slapen, stijf tegen elkaar aan. Jaap waste jou geregeld in de nek. Een blijk van genegenheid, onder de katten. Van Henk kreeg je altijd kopjes”, soms zo hard, dat je bijna omver viel. Af en toe kreeg Jaap er flink van langs, van jou. Van Henk duldde jij wat meer, Henk is rustiger, dat vond jij op je ouwe dag wel prettig.

De afgelopen maanden ging je lichamelijk achteruit. Het springen op stoelen het traplopen, het ging moeizamer. Je werd zeer slechthorend. Je zag aan de andere gezinsleden, als er wat lekkers kwam. De afgelopen weken, gingen voor mijn gevoel veel te snel.. Jij ging zo hard achteruit lichamelijk. Je zocht plekjes in huis op om je terug te trekken. En dat zegt genoeg. Afgelopen woensdagavond, ging je op de grond zitten bij het tafeltje. Jouw blik, je wende je kop af en ging liggen. Om even later achterop de bankleuning tegen mijn nek aan te liggen. Vandaar ben je op mijn schoot gekropen. Daar heb je de gehele avond gelegen. Ons laatste momentje zo samen.

Gisteren na jouw overlijden hebben, Harm, Jaap en Henk afscheid , van jou genomen. Zijn na het snuffelen en likjes op je kop van Jaap, op een rijtje bij jou in de buurt gaan liggen. Vandaag, ook al is het mooi weer, willen zij niet naar buiten. Je wordt gemist.

Dag lieve Kobus, kameraad, vriendje en maatje. Je wordt intens gemist! Na een prachtig goed leven, krijg jij vandaag een waardig afscheid. Rust zacht.

xx Jetje