Mijn domein, kaarsjes aan, sigaretten, koffie en om te beginnen; Big Daddy Wilson; Walk a mile in my shoes.

Met trots kan ik zeggen dat de eerste tien hoofdstukken, foutloos, klaar zijn. En met dit weer vind ik het geen straf om achter mijn laptop te zitten. Af en toe dwaalt mijn blik af naar buiten. Het blijft een pracht uitzicht. Dan de muziek, heerlijk. Even meegenomen worden…..

Ken je dat, als je jezelf even laat meesleuren door herinneringen, je soms geuren naar boven kan halen van toen. Of dat het net een film lijkt, waarin jezelf een hoofdrol in speelt?! En dan de foto’s uit de “oude doos”. Sommige foto’s zijn van ver voor je maar iets kan herinneren. En bij sommige staat je hart even stil.

En terwijl bij mij nu de eerste tien, goed beschreven zijn. Verbaasd mij aan de ene kant de mensheid ook. En ja, het zit in een ieder, ook in mij. Hoe men kan denken, handelen, beoordelen, veroordelen. Kijk ik naar nu; hoe mensen kunnen reageren, terwijl een virus de gehele wereld in de greep heeft. Wat dat met een ieder kan doen. Reageert men uit angst, onwetendheid het ongrijpbare ?. Mensen die snel op hun tenen getrapt zijn, geen geduld?!

Aan de andere kant is het ook fascinerend. Want een ieder neemt zijn opvoeding, opleidingen/leermomenten, ervaring, levenswijze, verdieping, ect, mee in het leven. Een ieder op zijn of haar draagt deze uit, naar een ander toe.

Ik ga nog even terug in mijn herinneringen en ga verder met; na de eerste tien.

Jetje x