Mijn domein ; heerlijk, de zon probeert het af en toe, ik kruip even weg op mijn zo vertrouwd plekje. Ik begin met; Skin deep, Buddy Guy ft playing for change. Na een dubbele oorontsteking, zowel links als rechts, is mijn gehoor nog niet zoals ie wezen moet. Het weerhoud mij er niet van om muziek op te zetten. Ik ben allang blij dat mijn gehoor weer terugkomt.

Terwijl ik afgelopen week gekluisterd was aan huis. Ik was vriendjes met mijn oordruppels, pijnstillers en onstekingsremmers. En mijn bank was zeer geliefd. Liggend in mijn kussens met mijn vertrouwde oudere kater, Jakop, die gehele dagen bij mij lag. Ik ben de afgelopen maanden gaan overdenken. Even mijzelf een spiegel voorhouden. Waar sta ik, welke beslissingen heb ik genomen en ga ik nemen. Welke gesprekken heb ik gevoerd, waar kan en wil ik wat mee.

Ik ben nl eerlijk geweest naar mijzelf en collega’s toe. Ik heb toegegeven dat MVG mij te zwaar valt. Binnen de gehandicaptenzorg ben ik verder gaan “kijken”. Een besluit wat mij positieve energie geeft. Het werpt ook een ander licht op jezelf. Het opstellen van sollicitatiebrieven bv. En hoe presenteer ik mijzelf bij een gesprek. En dat laatste vind ik interessant. Van vele kanten krijg ik tips, ik heb meegenomen wat ik bij mij vind passen. Verzorgd? Yep, ik houd van make-up, nagellakje, kleding en nee, ik bedek mijn tatoeages niet, haal mijn piercings er niet uit. Ben ik voorbereid? Yep, ik lees mijzelf van tevoren in over de organisatie, sterker nog, als ik niet weet hoe zij te werk gaan, wat hun visie is, kan ik beter niet solliciteren. Wat zij zoeken vind ik breed genomen. Ik neem wel mijn ervaring mee, de vraag is, pas ik binnen het team, en kan ik mijn ambities waar gaan maken binnen de organisatie?! Om maar een paar punten te noemen.

En met een spiegel voorhouden bedoel ik niet mijn uiterlijk. Ik bedoel mijn innerlijke spiegel. Wie ik ben , zo zet ik mijzelf neer, niet wat “zij” willen zien of horen. Klinkt eigenwijs he?! Ik kan mijzelf niet beter voordoen. Wat het mij tot nu toe heeft opgeleverd? Zeer goede gesprekken, complimenten op mijn brieven en een jammer maar begrijpelijk, als ik het afwees, met een goede gegronde motivatie. Voor nu, een interne overplaatsing en in afwachting van mijn laatste (tot nu toe) sollicitatie. Ik weet dat ik daarvoor geduld moet uitoefenen. Dat is uit de gesprekken gebleken.

Ik sluit af met; The Teskey Brothers, That bird. En waarom? Omdat mensen onvriendelijk kunnen zijn. En het duurt even voor je, je mening durft te geven, voor jezelf uit durft te komen. Alles wat ik nodig heb is een stukje papier en een pen.

Laat je innerlijke spiegel spreken.

Jetje xx