Even een plekje zoeken om de benen te strekken, en om van de omgeving te genieten. En Ilse moet toegeven aan zichzelf, dat ze nog een beetje last heeft van een jetlag. Tevreden kijkt ze naar Bas die met zijn snuit uit het raam hangt vanaf de passagiersstoel. Haar trouwe viervoeter, die zij drie jaar geleden opgehaald heeft uit het asiel. Een asbakkenras die veel weg heeft van een Ierse wolfshond. In het asiel was er meteen een klik. En sindsdien zijn Ilse en Bas onafscheidelijk.

Ze aait Bas even over zijn kop en vind een parkeerplek langs de weg. Zo Bas :zegt ze, even de benen strekken en kijken of daar een beekje stroomt beneden . Bas houd zijn kop scheef, alsof hij aan het luisteren is naar wat Ilse te zeggen heeft. Van de achterbank graait ze een handdoek en Bas zijn riem. Loopt om de auto heen om Bas zijn riem om te doen, de jeep gaat op slot en daar gaan ze.

Een heerlijke wandeling naar beneden waar inderdaad een beekje stroomt met pracht zicht op de beboste bergen. Ze legt de handdoek aan het rand van het beekje en gaat erop zitten. Bas drinkt wat uit het beekje en vleit zich tegen Ilse aan op de handdoek. Even een kleine pauze, wat een rust en wat een prachtige omgeving. Als ik nu ga liggen, denkt Ilse bij zichzelf, dan val ik in slaap en komen we in het donker aan bij het huurhuis aan het water. Een glimlach verschijnt op haar gezicht. Na een kleine twintig minuten te hebben gezeten, aait ze Bas over zijn kop. Wat denk jij ervan; zegt Ilse. Terug naar de auto. Bas strekt zijn grote hondenlijf en Ilse vouwt de handdoek op. En samen lopen ze terug naar de auto. Bas krijgt zijn plaats weer voorin en Ilse kruipt weer achter het stuur, de riem en handdoek gooit ze nonchalant op de achterbank. Haar grijs wordende verwaaide haren strijkt ze even wat netter en daar gaan ze.

Met nog een paar uren voor de boeg, voordat ze bij het huurhuis zijn. En nog even een plaats opzoeken voor boodschappen, zodat ze de eerst komende dagen doorkomen. Het huis staat zo afgelegen dat even snel een boodschapje doen er niet inzit. De afstanden zijn hier langer dan in Nederland. En helemaal het dorp waar Ilse met haar trouwe viervoeter woont.

Via de navigatiesysteem in de auto vind ze een plaats waar de boodschappen ingeslagen kunnen worden. Met de jeep volgeladen is het nog een anderhalf uur rijden. De laatste kilometers gaan over weggetjes binnendoor. Dan staan ze voor een hek die Ilse met een sleutel kan openen. Even kijken waar de eigenaar de sleutel heeft neergelegd. Al snel heeft Ilse de afgesproken plek gevonden en opent zij het hek. Al piepend en knarsend geeft het hek mee. Ilse rijd haar jeep door het geopende hek en sluit deze achter haar. Nog een klein stukje omhoog rijden en zie daar… een pracht houten huis komt er tevoorschijn.

Dit Bas; zegt Ilse, terwijl zij hem een aai over zijn kop heen geeft. Dit is onze eerste onderkomen. Vanuit hier gaan we eerst familie bezoeken, pakken we onze rust, gaan we genieten. Na een paar weken gaan wij onze reis vervolgen. Bas houd zijn kop scheef terwijl Ilse hem dit zegt, alsof hij haar begrijpt. Samen lopen zij richting het huis. Ilse met haar trouwe viervoeter naast haar zijde.

Jetje