Met de kerst net achter de rug, kruipen we langzaam naar de jaarwisseling. Tijd om even mijn gedachten te ordenen, even mijn emoties laten gaan, even afdwalen. Ik begin met Epica; Cry to the moon, Follow your commen sense you can not hide yourself. Beth Hart; Thankful , pracht song.
Persoonlijk ben ik blij dat de kerst voorbij is. Ik heb het gezellig gehad, ik heb genoten. Heerlijk gegeten en gedronken. Het hoeft van mij niet perse met kerst. Ik heb voor de kerstdagen ook genoten van het goede samenzijn met familie. En dan de reclame op t.v. dat een ieder er voor elkaar is. En ik laat in het midden dat het een geloof kwestie kan zijn. Waar een ieder zijn houvast aan heeft, heb ik te respecteren. Een ieder in zijn/haar waarde laten. Daar begint het mee. If you love yourself you can love someone else.
Misschien is het mijn idealisme om de “kerst” gedachten, samenhorigheid, het gehele jaar te willen vasthouden. Er voor elkaar zijn, elkaar daadwerkelijk zien. Nu woon ik in een buurt, waar ik even met “de ander” een praatje maak. Even een eitje vragen aan de buren. Waar je met elkaar de dakgoten schoonmaakt. Om maar een paar voorbeelden te noemen.
Ik vind onze maatschappij zo hard. En stel mijzelf dan ook de vraag; wat is precies onze maatschappij?! Er wordt geroepen, onze economie gaat er op vooruit! Werkelijk? Draait onze “maatschappij” om geld?! Vergeten wij de mens om ons heen?! Opstaan voor een persoon in de bus? Een persoon helpen in de winkel met zijn/haar boodschappen? Ohh, tuurlijk, dat wordt alleen rondom kerst gedaan. Dan laten we onze goodwill zien. Dan laten we onze menselijke kant zien?!
Laat mijn nagerecht van dit jaar hard zijn geweest, ik ben even keihard onderuit gehaald. Heb een gesprek gehad met een psycholoog. Dit op aanraden van broerlief. Ik ben een persoon, die alles zelf wil/doet. Sterke kant, tevens valkuil. Heb inmiddels een gesprek gehad en mag iedere dag huiswerk maken. Ons eerste gesprek verliep niet volgens haar (psych) richtlijn. Wat wij beiden als zeer prettig hebben ervaren. Ook heerlijk om even te sparren. Daarintegen vind ik het alleen maar goed, om mijzelf nog beter te laren kennen. Waar ikzelf aan voorbij loop, laat “die ander” mij het juist inzien. Even de juiste handvaten, denkwijze, en mijn huiswerk helpt mij daarbij. Mijzelf onder de loep.
Onze “maatschappij” zou dat eigenlijk ook eens mogen doen. Een ieder voor zich, even onder de loep nemen. Wie zijn wij eigenlijk, waar staan wij voor. Wat als wij wat meer respect voor elkaar zouden hebben, meer verdraagzaamheid. Wat minder hokjes, labels, agressie. Elkaar zien! Misschien toch te idealistisch.
J.J. Cale; Sensitive kind
J.J. Cale; Sensitive kind
Liefs Jetje