Blog 90 :In mijn hoofd

Op de achtergrond muziek, blues…. heb een paar kaarsjes aangestoken, kopje koffie, sigaretje. Even mijn momentje….

Vandaag mijn laatste vakantie dag. Morgen met mijn “nieuwe” job beginnen. Ik houd eerst mijn “oude” functie aan, alleen nu komt er MVG achter te staan. Moeilijk verstaanbaar gedrag. De aankomende maanden ga ik werken op twee groepen, een groep “jong” volwassen en een crisis groep. Gezonde spanning gaat er door mijn lijf heen.

Voor nu heb ik mijn manuscript even aan de kant gelegd, jeetje wat kan een mens taalfouten maken…. En ja tegenwoordig kan je, spelling en grammatica fouten eruit halen. Anders was ik echt gezakt voor Nederlands….Oeps…. Ook leg ik het bewust even aan de kant, omdat het af en toe te pittig is om terug te lezen. ( Beth Hart; War in my mind). Even teruggeworpen worden op mijzelf.

Maar juist na een heerlijke vakantie, met een paar dagen aan De Moezel, met vriendlief. Genoten van de prachtige omgeving, het goede eten en drinken. De camping met een warm welkom. Een kasteel bekeken! Prachtig, genoten en weer een hoop energie opgedaan.

Afgelopen zondag mee gedaan aan een workshop zelfverdediging voor vrouwen. Ik kan het aanbevelen! Oudste zoonlief vroeg nog, mam, zit er dan zoveel onzekerheid in je? Dat je dit gaat doen? Onzekerheid, vind ik een goed “iets”. Het geeft stof tot nadenken, zolang je jezelf niet naar beneden haalt, is hier niets mis mee.
Na een voorval van vorig jaar, waar mijn oudste zoonlief het zag gebeuren en mijn vriendlief ingreep. En dan een terugblik op mijn verleden, vond ik het nodig om te gaan. Ik vond het heftig, heftig om de verhalen te horen. Pittig om bepaalde “oefeningen” te doen. Ik vind het goed dat er trainingen voor zijn. Helaas en zeer erg te noemen dat deze trainingen nodig zijn.

Tegenwoordig probeert men het pesten tegen te gaan. Helaas is huiselijk geweld, verkrachting, aanranding, chantage, vernedering, ect…….een moeilijk bespreekbaar onderwerp. Met pesten trekt een slachtoffer dit persoonlijk aan, de “schuld” zal wel bij mij liggen. Deze slachtoffers van het hierboven geschreven……. hebben dit ook! Tegenwoordig mag je veel bespreekbaar maken…. maar liever niet……….

Jeetje, Jetje, wat een pittig onderwerp. Het “speelde” door mijn hoofd. Juist als je de harde klappen van het leven hebt gehad….. Leer je de kleine “dingen” in het leven te waarderen. Althans, ik. Een glinstering in de ogen van jezelf of van een ander. Een hand die op je schouder gelegd wordt, de fluistering van de wind, om een paar voorbeelden te noemen. ( Kaz Hawkins, Suriving).

Ik duik mijn manuscript maar weer eens in…. Even de taalfouten weghalen…Grijns.

Ik sluit af met; Etta James, I”ll take care of you!

Jetje..

Foto ; X10Cfotograaf
Model inc. int.NL

 

 

 

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s