Buiten is het koud, regenachtig…Brrr. Heerlijk om in huiskloffie te zitten bij de warme kachel… Natuurlijk met koffie, sigaretten en bovenal; muziek. Op de achtergrond; Nicolas Jaar, Winter Rose… Met muziek kan ik ff mijn gedachtegang ” ordenen “, laten gaan. Zo’n klein koppie, en er kan zoveel in om gaan:).

Vanochtend werd het mij ff teveel, na een appje. Even wordt ik dan terug geworpen op hoe teer wij als mens kunnen zijn. En dat is mij het afgelopen jaar een paar keer overkomen. Door gebeurtenissen, of juist in gesprek gaan, er even bij stil staan, dat het leven een gegeven is; slogan van mijn vader en mij. Het wordt je gegeven, kan net zo hard weer ingenomen worden. Dan mag ik mijn handen dichtknijpen dat ik gezond ben, en volop in het leven sta. Het leven heeft zijn hoogte punten, maar oh zo zijn dieptepunten. Een feit.

Nog maar een paar weken te gaan, en dan gaat 2018 in. Als ik nu terug kijk op mijn jaar 2017, mwha, dan mag ik zeker mijn handen dichtknijpen.  Mijn band met oudste zoonlief, zo sterk, wie had dat ooit nog gedacht. Helaas is het nog steeds een gebroken helft. Een mooi moment met jongste zoonlief, helaas bleef het daarbij. Nog geen heel moederhart. Mijn hoop en vertrouwen blijft sterk, want eens zal……

En dan in mijn uppie een reis naar Canada, mijn roots achterhalen. Voor mij een belevenis als de dag van gisteren. Vele gesprekken met mijn familie, veel duidelijkheid, veel liefde en warmte mogen ontvangen. En vele neven en nichten met aanhang mogen ontmoeten. En daarbij het prachtige land. Heb af en toe heimwee. Nadien familie banden in Nederland opgezocht en wat een pracht contact.

Een paar fotoshoots gedaan. Weer een ervaring rijker, uitdagingen aangegaan hierin, voor mijzelf. Dit wordt mij niet meer afgenomen.

Helaas een mislukte zelfmoordpoging, van een persoon die heel dicht bij mij staat. Dit is voor mij een worsteling geweest. Hoe ga ik hier mee om, hoe geef ik dit een plekje, hoe ga ik in deze relatie staan. Hoe eerlijk blijf ik hierin naar mijzelf en die ander toe. Daar in tegen heeft het mij gesterkt. Je komt je eigen ik wel degelijk tegen.

Een jaar van “oude” bekenden tegenkomen. Waarvan met 1 een heel open, leuk en eerlijk gesprek. Het bijzondere is dat tijdens dat gesprek weer wat duidelijk is geworden, over mijzelf. Zo zie je maar weer, dat je jezelf kan blijven verbazen. Face it…..

Een jaar waarin ik een aantal motorrijlessen heb genoten. Ik ben dan tweeling van horoscoop, ik kan mijzelf niet in 2en splitsen. Dus til ik dit naar het jaar 2018.

Mijn afspraak met mijzelf; die staat als een huis! Nog een paar “dingen” om voor mijzelf af te ronden. En dan…… 2018 Bring it on:)!!

Jetje xx