Veel wordt er geschreven , gesproken over de zorg. Met name de ouderenzorg. Vele aspecten worden dan aan het licht gebracht. Om er een paar te noemen; geen tijd, tekort aan personeel, vrijwilligers, geen uitjes, vereenzaming.

In mijn hoofd komt 1 woord naar boven. Menswaardig. Geven wij onze medeburgers een menswaardig bestaan? Is deze vraagstelling te beladen? Een denkertje? Of juist rieeel?

Ik ben 16 jaar werkzaam in de gehandicaptenzorg. Ook in mijn vak hebben ik te maken met de ouder wordende client. Ook op mijn locatie hebben we te maken met tekort, bezuinigingen, ect.

De cliënten hebben een ieder een dag structuur. Daarin staat hun persoonlijke hychiene in.  Een ieder heeft recht op een douche of bad, schone kledij en een geschoren gezicht. Ook heeft een ieder recht op een praatje, even zijn of haar verhaal vertellen. Het is hard werken met 6 cliënten. De zorg, begeleiding, medicatie, de was, het koken, boodschappen doen. Met cliënten naar de kapper, dokter, ziekenhuis ect. Het zweet zit je geregeld in de bilnaad.

Laatst las ik een artikel over het tekort in de zorg. Aan de andere kant zijn er best wel wat vacatures in de zorg. En ja, ook ik heb collega’s zien komen en gaan. Mede omdat het zwaar is. Ja, als je 3 cliënten op een etage hebt die rolstoel afhankelijk zijn, waarbij een actieve of passieve lift aan te pas komt. Dan is dat zwaar. En zeker als jij net van school komt. Nog niet veel gezien hebt van dit vakgebied, dan is dat pittig. En ja, mijn collega’s en ik staan op 3 etages alleen met 6 cliënten. Een ieder met zijn of haar beperking, syndromen, stoornis(sen)ect… En wij als collega’s kunnen op elkaar terugvallen. Dat houdt in, als ik hulp nodig heb laat mijn collega 6 cliënten alleen op de etage. En andersom. Wat je vroeger met 2 personeelsleden deed, doe je nu alleen.

Vrijwilligers, ja joh, die staan in rijen voor onze deuren…… Laat ik wel zeggen dat er gelukkig een paar vrijwilligers zijn voor onze cliënten. Ook hebben velen familie die veel ondernemen met de cliënten. Helaas is er ook een tekort aan vrijwilligers voor cliënten. En ik begrijp dat het voor deze “doelgroep” lastig is om vrijwilligers te “krijgen”.

En begrijp mij niet verkeerd. Ik ga met veel plezier naar mijn werk, mijn cliënten. Ik hoop dat de bezuinigingen de tekorten in de algehele zorg teruggedraaid wordt. Wij die werken in de zorg, doen ons uiterste best om juist onze medeburgers een menswaardig bestaan te geven.

Ieder mens heeft RECHT op een menselijk bestaan!

Mijn dank aan alle collega’s in zorg.

Jetje