Even mijn wereldje. Hier is het nu  23:30 ‘ s avonds geweest. Moe maar zeer zeker voldaan. En zoveel , zoveel indrukken. Klaas Vaak mag mij even overslaan. Het is allemaal overweldigend.

Bijna een week ben ik nu hier. Soms wordt ik ’s ochtends wakker met tranen in mijn ogen. Of ’s avonds als ik mijn bed op zoek. En zeker niet van verdriet.

Deze week is omgevlogen. Met familie naar een “kinder” parkje/speeltuin geweest. Heerlijk gebabbeld, wat gedronken, prachtig weer. Wat wil een mens nog meer. Veel van de omgeving gezien. En wat is het hier prachtig mooi. Nog meer familie ontmoet deze week. Gewinkeld voor de laatste handelingen van de bruiloft. Een trailer weggebracht. En dat was een prachtige omgeving. Dan zit je voorin in een grote truck, met rondom je heen een overweldigende omgeving. Wauw. Over en weer gezellig gepraat. Uitleg wat er rondom daadwerkelijk is, qua bomen, meer….ect. Zo mooi!

En dan de verhalen over vroeger. Dat doet mij enorm goed. Veel meer kom ik te weten. Vele vragen die ik had zijn duidelijk beantwoord. Veel voor mij is duidelijk geworden. En dat was wat ik belangrijk vond. En dat ik dat hier heb getroffen en niet in Nederland, het zij zo. Het leven is een gegeven, en loopt zoals het loopt.

Tot vandaag aan toe bijna al mijn neven en nichten ontmoet. Op de bruiloft van mijn nicht.  En wat een warm onthaal. Vandaag vroeg een neef aan mij, waar was jij al die tijd? Lol, in het kleine kikkerlandje.

Morgen een dag van samen zijn. Bijna iedereen komt, neven, nichten met aanhang met bijna alle kinderen. Ik zie er naar uit.

Ik knijp mijn handen dicht, dit is rijkdom…..

Jetje xx