Blog 54 : Canada

Inmiddels in Canada. Ook hier mijzelf ff afsluiten met muziek, even mijn wereldje. Nu in een pracht land, met lieve familie. Dat mag gezegd worden. Oom aan het klussen, tante even een dames momentje voor haar zelf. Het kleine hondje loopt wat op het erf. Knus.

Mijn vakantie en het weerzien van familie, begon in Hoofddorp. Na een goed verblijf in het hotel en na een goed ontbijt , mij reis klaar gemaakt voor Canada. Taxi werd voor mij geregeld. Na een leuk taxiritje werd ik afgezet bij Schiphol. Ja Jetje, daar stond je dan. Ik kan zelfs verkeerd rijden met de Tom Tom, lol. Laat ik zeggen, dat het inchecken en de gate zoeken in een keer goed ging. Vond ik best knap van mijzelf, haha. Nog een paar uur wachten en dan de eerste vlucht. Die ging naar Montreal. In Montreal moest ik mijn koffer ophalen en alsnog op de volgende vlucht zetten. Uhh, dat was even spannend. Montreal is best groot, geen flauw idee waar ik eerst heen moest. Jetje heeft haar mond mee, dus een paar keer gevraagd en tada. Gelukt. Bij de douane aangegeven dat ik een vlucht moest halen. En kon onder de linten doorlopen. Eenmaal in de rij, duurde het best lang. Nogmaals aangegeven dat ik een vlucht moest halen, en mocht door naar een verkorte rij. Na helemaal doorgelicht te zijn op naar het vliegtuig. Gehaald, op naar Calgary. Daar een paar uurtjes gewacht, en dan hop, naar Kelowna. Vliegen is zo mooi, zeker het opstijgen en landen. Wauw!!!

Eenmaal in Kelowna, zag ik mijn oom en tante al zitten. Een zeer warm, hartelijk onthaal. En ja, dan vloeien er toch een paar tranen. Eenmaal in auto op naar Vernon. De omgeving daar kreeg ik nog niet zoveel van mee. Hier was het nacht. De verlichting van de huizen waren te zien. Een ritje van ongeveer een uurtje, waarin er over en weer werd gesproken. Ff nakletsen aan tafel, een hete douche en m’n bedje in.

De volgende dag, was het een bijkom dag. Even een kleine trail gelopen, wat foto’s geknipt. Mensen begroet. En dan staat Jetje op een plek, adembenemend mooi! Deze reis in m’n uppie gemaakt, op een plek, bij familie. Om stil van te worden. En zeker om een traan te laten. Niet om verdriet. Noop. Ik mag mijn handen dichtknijpen. Positieve emoties.

Vele momenten zullen er volgen. Nog niet uitgeschreven. Mijn eerste stappen op Canadese bodem is gezet. Met lieve familie om mij heen.

 

Jetje

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s