Welkom in mijn wereldje. Mijn laptop, muziek, mijn plekje en natuurlijk sigaretten.. Grijns. Het voelt zo vertrouwd, heerlijk.
Met recht zeg ik positief. Vandaag van 2 lieve vrienden, lieve berichtjes gehad. Daar bloei ik van op, dat doet mij goed. Fuck Valentijns dag. Als je van iemand houd, is daar voor mij geen speciale dag voor nodig. Ben je stiekem verliefd, zeg het gewoon. I.p.v. al dat Valentijns gedoe. Even mijn mening. Grijns. Deze berichtjes van 2 lieve vrienden deed mij deugd.
Zoals ik laatst al schreef, inspiratie. Heerlijk, ff opruimen, puntjes op de I zetten. Ben weer met mijn boek verder gegaan. Had eerst een giga blokkade, wat overigens zeer frustrerend was. Maar het was niet anders. Wordt het ooit uitgebracht? Weet ik natuurlijk niet, voor mij als ik schrijf, valt veel op z’n plek. Sommige onderwerpen blijven vraagtekens oproepen. Het zij zo. In het leven gebeuren nu eenmaal “dingen” waar je geen grip op hebt. Niets gebeurd zo maar!
Ook liep ik al een hele tijd met een plan in mijn hoofd. Van een paar jaar geleden was het al ter sprake gekomen. Helaas kwam het toen niet goed uit. Alleen met 2 kinderen, werkloos, noop geen goed moment. Het plan heeft lange tijd in mijn hoofd gezeten. En yep, nu doorgepakt.
Op naar Canada, over een paar maanden, voor 1. 1/5 week. Ik ga mijn oom en tante na jaren weer ontmoeten. Voor mij zeer belangrijk! Dankzij snoetjeboek heb ik weer contact met mijn vaderskant van de familie. Wat nou opsporing verzocht?! Snoetjeboek werkt ook. Voor mij althans. En waarom voor mij zo belangrijk. Ik heb helaas, mijn eigen vader nooit gekend. Hij is overleden toen ik een baby van 3 mnd oud was. Foto’s heb ik als het enige tastbare. Af en toe ga ik naar zijn graf, en zie dan ook mijn naam erop staan. Raar. Laat ik wel zeggen dat mijn “stiefvader” als een vader voor mij is geweest. Met een neef van mij, heb ik lang contact gehad. App’n, telefoneren, uren. Helaas is hij vorig jaar komen te overlijden, voor wij elkaar in levende lijve hebben mogen ontmoeten. Nu ik dan ook de uitnodiging vanuit Canada aanvaard heb, van jaren terug. Wil ik deze gaan volbrengen. Mijn gevoel is hierin zo sterk, dit moet en ga ik doen. Daar komt bij, dat ik, zo het er nu uitziet, ook nog neven en nichten ga ontmoeten. Nadat mijn tickets en visum rond waren, diggelden er wel degelijk tranen over mijn wangen. En puur van, blijdschap, geluk en gezonde spanning. Het was bijna een one way ticket, haha. Mijn retour ticket was er niet meer. Is later door KLM rechtgezet. Haha.
Ondertussen de zolder aan het opruimen. Heerlijk, geeft ook ruimte in het hoofd. Spullen weggooien, heerlijk. En wat ik dan al niet tegenkom. Zijn momenten van, ahhhh of tranen of drastisch weg ermee.
Heerlijk om dit alles aan te pakken en op te pakken. Een hoop positieve energie.
Stel niets te lang uit.
Liefs Jetje