Ondanks dat er veel in mijn hoofd omgaat. Ff tijd voor een blog. En yep, Jetje kennende kan dat niet zonder, muziek en sigaretten. Even mijn wereldje, mijn gedachten, heerlijk.

Vorige week had ik helaas een les moeten missen. Zo ziek als een hond/kat…. Ikke balen, ik zou les krijgen van een andere regisseur. Jawel, Stefhan Brenninkmeijer.  Voor jullie onbekend?! Google ff….. Zo onbekend is ie niet…..

In de trein sluit ik mij heerlijk af met muziek en mijn tekst op mijn schoot. Donker en guur is het buiten, in de trein is het aangenaam. Wel laat de wereld buiten prachtige plaatjes zien….. De trein krijgt vanaf Groningen al vertraging… Het stormt buiten, bomen waaien heen en weer over het spoor, glibberig op de spoorwegen. Dus….Dat wordt te laat komen. Tja verging mijn eerste les ook niet zo…Niet vanwege het weer, maar wel het te laat komen?! En bij toeval komt diezelfde conducteur waardoor ik de vorige keer te laat kwam binnen… Ik moet een gier bui onderdrukken.

Eenmaal aangekomen bij het gebouw waar ik wezen moet. Stap ik toch enigszins nerveus naar binnen. Ondanks dat mijn “acteurclubje” er zit. En via onze app was het al doorgegeven. Maar toch. Ik doe de deur open, een man zit voor mijn clubje met zijn laptop op schoot. Vriendelijk en zeer rustig wuift hij mij naar binnen met een welkom. Spiekt op zijn papiertje voor mijn naam. Ik stel mij voor met een handdruk, ook aan een paar nieuwe gezichten. En neem plaats, een ontspanning volgt van mij. Tuurlijk geeft hij op een heel andere manier les. Zijn manier van lesgeven ervaar ik als zeer prettig. Rust, veel uitleg dat ik het beeldend voor mij zie. Mijn tekst zit toch beter in mijn hoofd dan ik had gedacht, nice. In de pauze die volgt, krijg ik even kritiek, waar ik zeer zeker wat mee kan. En nog lekker gekletst. Na de pauze vervolgen wij onze les. Ik moet eerlijk zeggen, dat ik ook een zeer leuk clubje heb. Humor, kritiek, veel kan…. Het werkt lekker! De uren vliegen ook om. Ik zou wel een hele dag les willen hebben. Gelukkig, mag ik nog een paar lessen inhalen…Heel vervelend..Whaha not! Voor de aankomende acteer les, moet de tekst zeer zeker in mijn hoofd zitten. Het wordt gefilmd en ook worden er foto’s genomen. Kapper is al geregeld, hahahaha. Nog ff nagekletst en met een paar loop ik richting tram. Napratend over onze les. En yep, ik ben er echt wel van onder de indruk.

Bij het Spui, rijdt de tram niet verder, omgewaaide hekken op het spoor. Te voet vervolgen wij onze weg naar Amsterdam Centraal. Bijna omver geblazen door de storm komen wij aan op het station. Daar nemen wij afscheid en vervolgen ieder onze eigen weg.

In de trein kan ik mijn gedachten gang heerlijk laten gaan. Officieel is volgende week de laatste les. Ik heb nog een paar lessen tegoed, vanwege mijn vakantie en ziekte. En daarom wordt volgende week ook op film gezet en worden er foto’s gemaakt. Het stomme is, ik muts, weet eigenlijk niet eens meer wat er met dat filmpje gaat gebeuren en ook niet met de foto’s. Ik zal het nog maar even navragen…Hahahha… Zal er voor mij ook rolletje in de film inzitten? Of tenminste een auditie? Kan ik nog een vervolg krijgen! Hoe gaat dit allemaal lopen…. Spannend, leuk, zo ff over alles nadenken. Ik zal mijn clubje wel missen. Onze samenwerking was zeer prettig. Zullen wij elkaar weerzien?! Ik laat het allemaal even op zijn beloop…..

Op het perron van Almere Centrum, is het koud en guur. De ene trein heb ik gemist en mijn andere trein heeft flinke vertraging. Wie bedenkt er dan ook om een jurk aan te doen…Whahha ik… Even om mijn karaktertje qua rol neer te zetten. Had m beter mee kunnen nemen en een broek aan kunnen trekken. LOL… Ff mensen kijken en m’n sigaretje roken. Vanuit het niets staat er een donkere jongeman van halverwege de dertig naast mij. Hij knoopt in eerste instantie ff een praatje met mij aan. Wat even later overgaat in een wel erge flirt. Hij wil samen naar de sportschool in Amsterdam, samen koffie drinken, zoenen…. Ik heb alles zeer netjes afgewimpeld… Zo maak je nog eens wat mee… Later nog ff een praatje gemaakt, mijn koffie op perron gekocht. En ik kon mijn weg vervolgen.

In een volle coupe vraag ik een leeg plekje naast een buitenlandse vrouw. Zij tikt op de stoel bij het raam naast haar, en neem mijn plekje in. Ik doe mijn muziekje weer aan. Sluit mij geheel af van de volle coupe. Na nog meer vertraging sta ik weer in Groningen.

Wat een dag…. Op naar volgende week. K kijk er nu alweer naar uit. Nog ff wachten op mijn huiswerk…En oefenen…….

Jetje