In alle rust op naar Amsterdam.

Wekkertje op tijd, koffie, sigaretje onder het genot van muziek. Dat noem ik wakker worden. Om 7:30 vertrekt de trein van Hoofdstation Groningen.

Nadat ik mijn tufke in de parkeergarage had gezet(helaas zo vroeg geen bus vanaf het dorp) Loop ik gemoedelijk naar het station. Ik kom af en toe wat mensen onder invloed tegen…Grijns. 1 Jongen aan de overkant van de weg is geheel in zijn eigen wereld aan het dansen. Waar ik even van in mijzelf moet lachen. Sommigen komen heel dicht bij mij. Ik wimpel vriendelijk af, of begroet ze even toe. Yep, Groningen wordt wakker… Grijns.

Eenmaal in de trein, nestel ik mij met mijn teksten en muziek, heerlijk op de bank. Voor Zwolle komt de conducteur mijn ov checken. Helaas niet goed geupload, ik mag eruit om dat te voltooien. Licht in paniek, jeetje, ik kom te laat! En dat terwijl ik alles zo mooi had gepland. Op Zwolle doe ik netjes wat er van mij gevraagd is, alles beter dan een boete toch!? Na een klein halfuurtje voltooi ik mijn reis. Eenmaal op Amsterdam  Centraal blijkt er een 1 of ander run te zijn. Smoordruk. Ik vraag eerst een ns medewerker om de weg, dit werkte niet geheel…Lol. Daarna 2 agenten de weg gevraagd naar de tram. Gelukt, lang leve google, waar je zo de haltes kan volgen. Ik stap uit en vraag de weg aan een vriendelijke jongeman. Hij kan alleen engels, ik stel de vraag opnieuw en krijg een antwoord met een brede lach. Even verderop, ziet een eigenaar van een kroeg dit schouwspel aan. En vraagt; en meissie lukt het allemaal. Ik antwoord; zekers, k moest ff de weg weten naar Cinetol. Alsnog wijst hij mij de weg, en wij wensen elkaar een prettige dag toe.

Eenmaal in Cinetol, eerst maar ff naar mijn eigen gezeik luisteren. Nadien wijst een vriendelijke jonge vrouw, waar ik wezen moet.

Na even een paar kloppen op de deur, stap ik een kleine ruimte met een podium, bar, stoelen, camera en 8 paar ogen op mij gericht. Ik stel mij netjes voor aan de regisseur, biedt mijn verontschuldigingen aan i.v.m. mijn te laat komen. De regisseur een vriendelijke, rustige man, kijkt mij vanachter zijn bril in de ogen aan. Hij stelt de vraag; stond je vast wegens de drukte op Centraal. Ik heb een eerlijk antwoord gegeven i.v.m. ov. Hij verwelkomt mij met; ik ben blij dat jij er bent, ga lekker zitten. Ik neem plaats op de stoel, nadat ik mij aan de anderen heb voorgesteld.

Wij doen een voorstel ronde nadat er nog een laatkomer binnen is. grijns…niet de enige…..

En dan begint het. Voor de camera, mijn tekst uit mijn hoofd, als een reclame neerzetten. Pff, ik vergat toch af en toe mijn tekst, improviseren mag…. Alles neemt de regisseur op. Dit om later met elkaar terug te kijken, en om te benoemen waar je aan mag werken. Dit is nog niet zo gemakkelijk. Alles moet qua tekst, mimiek, handgebaren en lichamelijke bewegingen goed gaan/zijn. Ook heel leuk en interessant om jezelf zo terug te zien. Want je ziet wat hij bedoelt. Hij benadrukt je sterke kant…. Mijn sterke kant?! Mijn uitstraling, mimiek…. De regisseur zijn woorden; daar kan jij ver mee komen.

Ook al gaat het niet allemaal vlekkeloos. De regisseur blijft vriendelijk, en met een dosis humor helpt hij een ieder op weg. Ik heb het getroffen met mijn medecursisten, leuk gevarieerd clubje.

3 Teksten hebben wij geoefend. Zoveel info, positieve feedback, zoveel te leren. Vooral ik, mijn teksten….. Hellooooo, dit neem ik van harte aan, het is mijn eerste cursus…Nog 7 te gaan….

Nadat wij door onze tijd heen waren, geef ik de regisseur een stevige handdruk en bedank hem.

Even napraten buiten met een paar en daarna met 3 “man”, op weg naar de tram.

Ik kan je met recht zeggen; dit vindt ik een uitdaging, waar ik volledig voor ga! Top.

Op naar acteercursus 2!

Jetje