Nou pap, wat had jij een gelijk, toen jij zei; in de jaren 80 hebben ze inkomens van medewerkers in de zorg gekort/bevroren. Maak je maar hard, het gaat er in de toekomst niet beter op worden. Ook met de zorg naar cliënten toe zal achteruit gaan. Pap ik begrijp je nu zo goed, toen jij zo ziek was en zei; ik ga niet naar een verzorgingstehuis. Met die felheid in jouw blauwe ogen. Daar hebben wij als gezin zijnde ons toen ook hard voor gemaakt. En nu ik een paar keer ingevallen heb in een verzorgingstehuis, begrijp ik dit maar al te goed. Niet om de collega’s in de zorg, maar de te weinig handen in te weinig tijd.

De laatste keer dat ik ingevallen heb in een verzorgingstehuis was op oudejaarsdag. S’ ochtends vroeg om 7:15 begon mijn dienst tot 12:30. Ik praat hier over een gesloten afdeling met dementerende bejaarden. 8 Cliënten, (2 waren er in die week overleden), alle 8 hebben recht op een douche, of gewassen worden en netjes in de kleding. Alle 8 hebben zin in een ontbijtje en koffie. Maar wat als je met dementerende cliënten werkt die alle tijd nodig hebben. Zij begrijpen zoveel niet meer van het aller daagse. Dit vergt veel geduld, keer op keer herhalen wat er van ze gevraagd word, en na 2 seconden of 2 minuten mag je het weer herhalen. Ondertussen tikt het klokje door. Klinkt hard, maar zo gaat het wel. Als je te snel gaat word meneer of mevrouw “boos”. Ook zo’n term waar mijn haren recht van overeind gaat staan. Dat is niet “boos”, als je alles om je heen verliest qua begrijpen, laat staan dat je alleen je eigen naam nog herkent. Het niet meer begrijpen wat er van je gevraagd word.
Schrijnend vind ik het als mijn collega mij roept en zegt; sla de douche maar over, doe maar een natte lap, anders redden wij het niet. Om maar een voorbeeld te geven.

Op mijn andere werkplek, daar werk ik met LVG cliënten, leeftijden verschillend. Ook daar zou je graag een wandeling willen maken. Daar is niet altijd tijd voor of een stel extra handen. De douche en bad momenten zijn daarin tegen wel weggezet. Tijd of een stel extra paar handen zijn nooit verkeerd in de zorg. Ik zou er zo veel meer over kunnen uitwijden.

Dan lees ik van al die ontslagen in thuiszorg. Wachtlijsten voor cliënten die nog thuis wonen, maar oh zo de hulpvraag nodig hebben. Cliënten die op zichzelf wonen, maar zo veel meer hulp nodig hebben. En dit noemt men welvaart in Nederland. Wij hebben het zo goed. Yep daarom hebben wij ook voedselbanken. Grrr..

Ik word hier verdrietig van maar ohh zo boos om. Kennen jullie het tv programma, dat de baas/directeur op de werkvloer komt? Undercover boss? Ik zeg, wees welkom. Je mag een week meedraaien op de werkvloer, en een week als client in een rolstoel meedraaien. Er zal een gehele zorgplan voor je klaar liggen. En bij bepaald gedrag een gedragsdeskundige laten “meekijken”. Ook mag “onze” minister-president meekijken en meedraaien. Graag op alle zorgvlakken. Ziekenhuis, thuiszorg, gehandicaptenzorg, dak en thuislozen, GGZ ect.

Chappo voor al onze mensen die in de zorg werken. Wij die een warm hart uitdragen naar onze medemens.

Jetje